تاریخچه سیستم های ایمنی خودرو + مهم ترین سیستم های ایمنی خودرو
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی و آموزشی تصادف نیوز، سیستم های ایمنی خودرو همواره مورد توجه خودروسازان بوده تا علاوه بر حفظ جان مشتریان شرکت بتوانند بر اعتبار برند خود بیفزایند. در طول تاریخ خودروسازی جهان، سیستم های ایمنی به مرور با نمایش توان خود، توسط دیگر شرکت های خودروسازی باز طراحی شد و مورد استفاده قرار گرفت. بعد از مدتی با اثبات کاراییهای آنها، دولت ها استفاده از آنها را بر روی همه خودروها ضروری دانستند و قوانینی برای آنها وضع شد. در این نوشته مهم ترین سیستم های ایمنی و تاریخچه سیستم های ایمنی خودرو می پردازیم که در کاهش تصادفات و مرگ و میر سرنشینان و اشخاص ثالث نقش تاثیرگذاری داشته و دارند.
فهرست مطالب
- تاریخچه سیستم های ایمنی خودرو + مهم ترین سیستم های ایمنی خودرو
- مهم ترین سیستم های ایمنی خودرو
- کروز کنترل تطبیقی یا Adaptive Cruise Control
مهم ترین سیستم های ایمنی خودرو
ترمزهای دیسکی
یک خصوصیت مهم در ترمز ها این است که با بالا رفتن سرعت خودروها توقف سریع ، کوتاه و ایمن داشته باشند.
در ترمزهای کاسه ای این فرآیند به خوبی انجام نمی شد پس نیاز به این آپشن به شدت احساس می شد و اولین بار در سال ۱۹۰۲ ذر انگلیس و شهر بیرمنگام ، از ترمزهای دیسکی رونمایی شد ولی تولید انبوه نشد ، تا نیم قرن بعد، جگوار برای اولین بار از ترمزهای دیسکی در خودرو مسابقه جگوار C-Type استفاده نمود.
اولین استفاده در تولید انبوه بر می گردد به سال ۱۹۵۵ که شرکت سیتروئن در خودرو لوکس DS استفاده کرد.
سیستم های ایمنی خودرو
کمربند ایمنی سه نقطه ای از سیستم های ایمنی خودرو
کمربند ایمنی در ابتدا به صورت دونقطهای (مانند کمربند ایمنی در هواپیماهای مسافربری) در دهه چهل میلادی طراحی و توسط برخی شرکتهای آمریکایی در خودروهای تولیدی به کار برده شد.
پس از آن در دهه پنجاه میلادی، کمربندهای دو نقطهای طراحی شدند که برخلاف کمربندهای معمول آن زمان نه از روی لگن که به صورت اریب از روی سینه سرنشین اتومبیل رد میشد.
هرچند این طرح نیز پس از آزمونهای اولیه به دلیل بالا بودن خطر مصدومیت اعضای داخلی بدن، کنار گذاشته شد. سرانجام در سال ۱۹۵۸ با بهکارگیری سه نقطه اتکا توسط یک مهندس سوئدی صنایع هواپیماسازی به نام نیلس بوهلین تحول بزرگی در طراحی آن به وجود آمد. این ابتکار جدید در خودروهای ولوو به کار رفت. کمربندهای ایمنی در ابتدا از دو قسمت که به یکدیگر گیره شده تشکیل شده بود و بسیار ساده بود . این کمربندها ایراداتی مانند اینکه قابل تنظیم نبودند و آزادی عمل راننده و سرنشین را در حین سواری می گرفتند. در انگلیس در سال ۱۹۸۳ استفاده از کمربند ایمنی برای راننده و شاگرد اجباری شد و در سراسر اروپا از سال ۱۹۹۱ تا کنون قانون استفاده از کمربند ایمنی برای همه سرنشینان اتومبیل تصویب شد.
مخترع کمربند ایمنی یک مهندس انگلیسی بوده که در میانه قرن نوزدهم میلادی اختراع خود را در نیویورک به ثبت رساند. تولید انبوه و کارآمد کمربند ایمنی برای بار اول توسط شرکتهای Nash در سال ۱۹۴۹ و فورد در سال ۱۹۵۵ پس از آزمایشاتی که توسط یک موسسه تحقیقاتی درباره میزان اثر نجات بخشی این قطعه روی سرنشینان خودرو صورت گرفت ، شروع شد.
کمربند ایمنی از نیمی از آسیبهای تصادفات پیش گیری می کند.
هنوز با وجود انواع و اقسام سیستم های ایمنی در خودروهای مدرن امروزی کارایی مناسبی دارد.
برنامه کنترل پایداری الکترونیکی Electronic Stability Program از سیستم های ایمنی ماشین
برنامه کنترل پایداری که با نامهای شناخته شده ESC و ESP در سال ۱۹۹۵ توسط شرکت مرسدس بنز و ب ام دابلیو ابداع و اولین بار نیز بر روی کلاس اس و سری ۷ پیاده شد که وظیفه آن، تشخیص تمایل خروج وسیله نقلیه از مسیر بود برای کنترل اتومبیل در چرخ ها اقدام به ترمز به صورت مجزا می کند.
چون اگر همه چرخ ها نیروی ترمزی برابر دریافت کنند، چون سرعت متفاوتی در زمان پیچیدن دارند، خودرو عدم تعادل خواهد شد و با کنترل دریچه گاز، قدرت و گشتاور تولیدی موتور را نیز در اختیار می گرفت.
تویوتا، آئودی و ولوو نیز از ESCو ESP برای تولیدات خودشان استفاده کردند و از سال ۲۰۱۴ به بعد همه اتومبیل های تولیدی در قاره اروپا به این سیستم مجهز هستند.
نقاط مچاله شونده
اگر عکسهای خودروهای قدیمی را نگاه کنید متوجه می شوید که در تصادفات قسمت جلویی ماشین نسبت به خودروهای جدیدتر کمتر آسیب می دید. این امر موجب می شد که ضربه بیشتری به سرنشینان وارد شود.
شرکت خودرو سازی مرسدس بنز برای اولین بار در سال ۱۹۵۲ در بنز W114 طرحی پیاده کرد که در آن ایمنی غیرفعال بدنه را به صورت حرفه ای در پیش گرفت.
هدف این طرح مانع شدن از رسیدن آسیب به کابین خودرو بود که در آن از نقاط مچاله شونده و جذب کننده انرژی تصادف استفاده کرد و در تصادفات جلوی خودرو بیشترین انرژی جنبشی ایجاد شده در تصادف را جذب کرده و در نتیجه آن تا حد ممکن اتاق خودرو سالم باقی بماند.
سیستم اخطار خروج از مسیر
اگر به امار تصادفات نگاهی بیندازید خواهید دید که بسیاری از تصادفات رانندگی ناشی از خواب آلودگی راننده و انحراف خودرو به اطراف و برخورد آنها با خودروهای دیگر و موانع هستند .
برای کاهش تصادفات ناشی از خواب آلودگی در سال ۲۰۰۵ شرکت سیتروئن در سه خودرو C5, C4 و C6 خود از سیستمی استفاده کرد که خطوط جاده را اسکن می کرد و در صورت عبور اتومبیل از روی این خط ها به راننده با لرزش صندلی و یا فرمان اخطار می داد و از خواب آلودگی راننده جلوگیری می کرد. اکثر صنایع خودرو سازی اروپا از این سیستم در ماشینهای سبک و سنگین خود استفاده می کنند.
کیسه هوا از سیستم های ایمنی خودرو
در سالهای دهه ۵۰ میلادی ایربگ یا همان کیسه هوا در آمریکا اختراع شد اما برای اولین بار در دهه ۸۰ میلادی در اروپا مرسدس بنز این تکنولوژی را روی خودروهای اس کلاس سری W126 خود استفاده کرد. این تکنولوژی در آن زمان آپشن انتخابی از سوی خریدار بود. بعد ازمرسدس بنز، پورشه در محصول ۹۴۴ خود و سپس هوندا لِجند از ایربگ به صورت استاندارد و نه آپشن استفاده کرد .
دیگر شرکتهای خودروسازی نیز تا پایان قرن بیستم با پی بردن به اثر نجات بخشی ایربگ آن را به صورت آپشن و یا استاندارد در همه محصولات ایمنی خود قرار دادند.
ترمز ضد قفل جز سیستم های ایمنی خودرو
انحراف خودرو به دلیل قفل شدن چرخ ها مخصوصا چرخهای جلو یکی از دلایل بروز تصادفات و سوانح در ترمزگیریهای شدید است که قابلیت فرمان پذیری و هدایت خودرو را از رانندهمی گیرد .
بیشترین نوآوری را در صنعت خودرو مرسدس بنز دارد که در سال ۱۹۷۸ در خودروهای سواری از سیستم ترمز ضدقفل در خودروهای سواری به صورت انبوه استفاده نمود . از این سیستم قبل از آن در سال ۱۹۲۹ برای هواپیماها استفاده می شد.
این مورد توسط شرکت بوش آماده شد و در ابتدا برای اس کلاس W116 به صورت سفارشی خریداری می شد. شرکت فورد در سال ۱۹۸۵ برای محصول گرانادای خود برای اولین باراین سیستم را به صورت استاندارد تولید کرد.
ایربگ عابر پیاده
ایربگ عابر پیاده راهکاری است که برای جلوگیری از برخورد سر عابران پیاده با شیشه و یا انتهای درب موتور خودرو در سال ۲۰۱۲ توسط ولوو پیشنهاد شده و روی محصول V40 خود نیز استفاده از آن را آغاز کرده است .
برای سرعتهای بالای ۵۰ کیلومتر در ساعت ایربگ عابر پیاده فعال می شود و در آن یک ایربگ در زیر درب موتور ماشین و متمایل به انتهای آن در حین تصادف باز می شود تا سر عابر پیاده بعد از برخورد با خودرو، به جای اصابت به شیشه روی آن قرار بگیرد.
در این روش چون درب موتور نیز کمی زاویه گرفته و رو به بالا خواهدآمد و از شدت برخورد بدن عابر پیاده کاسته می شود.
/ تاریخچه سیستم های ایمنی خودرو
ایربگ عابر پیاده برای جلوگیری از برخورد عابران پیاده با شیشه خودرو
کروز کنترل تطبیقی یا Adaptive Cruise Control
کروز کنترل جزو وسایل رفاهی خودرو دسته بندی می شود و وظیفه حفظ سرعت اتومبیل در مسیر را دارد و در صورت وجود مانع حین حرکت در مسیر ماشين اگر راننده اقدام به کاهش سرعت نکند، برخورد با آن حتمی خواهد بود.
اما نمونه ای که توسط مرسدس بنز ارائه شد و روی کلاس اس و CL این شرکت در سال ۱۹۹۹ پیاده سازی شد در هر دو حالت کاهش و یا افزایش سرعت ماشین جلویی، با رادارهای قرار گرفته در دماغه ماشين می توانست با خودروی جلویی فاصله را هماهنگ سازد. بعد از مرسدس بنز، جگوار در کوپه اسپرتی خود یعنی XK از کروز کنترل تطبیقی در همان سال استفاده نمود.
این سیستم سعی می کند به طور خودکار سرعت خودرو را تنظیم کند تا یک فاصله ایمن از وسایل نقلیه جلو را حفظ کند.
در این نوشته سعی داشتیم تا بخشی از فناوریهای به روز دنیا را در حوزه ایمنی خودرو معرفی نماییم. در نوشتههای آتی به بررسی این فناوری ها خواهیم پرداخت.
مطالب مرتبط با تاریخچه سیستم های ایمنی خودرو
در این مطلب به تاریخچه سیستم های ایمنی ماشین پرداختیم.