تفاوت جنسیتی یا نابرابری جنسیتی در مردان و زنان گیلانی برای دریافت خدمات اورژانس وجود دارد؟
مقدمه: سوال پژوهش ما این بود که آیا در مردان و زنان گیلانی تفاوت جنسیتی یا نابرابری جنسیتی در دریافت خدمات اورژانس بیمارستانی در حوادث و صدمات وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوال ما روی ۶۸۱۲ مصدوم که یکی از انواع صدمات( تصادف، سقوط از ارتفاع، نزاع) را در سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ تجربه نموده بودند مطالعه کردیم. از این تعداد ۵۲۵۰ نفر مرد و ۱۵۶۲ نفر زن بودند.
ما مشاهده کردیم تفاوت معنی داری بین زن و مرد از نظر نوع صدمات، روش انتقال به بیمارستان و زمان رسیدن به بیمارستان و دریافت خدمات وجود داشت. این سوال پیش می آید چه اتفاقی دارد می افتد؟
آیا در استان گیلان در دادن دریافت خدمات اورژانس به زنان و مردان تفاوت قائل می شوند؟
آیا این تفاوت یک نوع نابرابری جنسیتی یا به عبارتی تبعیض جنسیتی است یا این تفاوت به عوامل دیگری مربوط است؟ برای جواب دادن به این سوالات تحلیل های بیشتری انجام دادیم و ما یافتیم،زنان گیلانی بیشتر از مردان دچار سقوط و مردان بیشتر از زنان دچار تصادف شده بودند و تعداد زنانی که از وسیله نقلیه غیر آمبولانس به جای آمبولانس برای رفتن به بیمارستان استفاده کرده بودند خیلی زیادتر از مردان بود.
این احتمال وجود دارد که زنان چون بیشتر دچار سقوط شده اند و حال عمومی بهتری داشتند خود یا خانواده بیشتر از وسیله نقلیه شخصی برای رسیدن به بیمارستان استفاده کردند و مردان چون بیشتر تصادف کردند مردم در صحنه بیشتر به پرسنل فوریت ها و اورژانس اطلاع می دادند و از آن ها مدد خواستند. احتمال ضعیف تری نیز وجود دارد به این علت که پرسنل آمبولانس ها همه مرد هستند بخاطر پاره ای از مسائل مذهبی، زنان با وسیله نقلیه شخصی به بیمارستان رسانده شده اند.
شاید بهتر باشد که در کشور ما نیز مانند سایر کشورها پرسنل آمبولانس زنان نیز به اندازه مردان از خدمات آمبولانس ها سود ببرند. به هر حال همه این موارد نیاز به تحقیقات بیشتر را ایجاب می کند.
بیشترین وسیله ای که برای انتقال به بیمارستان برای مرد و زن استفاده شده بود وسیله نقلیه غیر آمبولانس بود مثلا ماشین شخصی، آژانس، اسنپ و… که این یافته بسیار مهم نیاز به تحقیق روی چرایی آن دارد.
آیا مردم فکر می کنند خدمات اورژانس و آمبولانس دیرتر می رسند؟یا امکانات و تجهیزات کافی ندارند؟ و چرا کمتر از آمبولانس ها خدمات دریافت شده است؟
فاصله از محل صدمه زنان تا بیمارستان کمتر از فاصله از محل صدمه مردان تا بیمارستان بود ولی بطور معنی داری زنان دیرتر به بیمارستان رسانیده شده بودند.
آیا این تاخیر به دلیل تمایل نداشتن زنان به آمدن به بیمارستان بود؟ شاید زنان وقتی فرصت انتخاب داشتند تا دکتر و بیمارستان خود را انتخاب کنند ( در سقوط کمی) تعلل کردند. بازهم نیاز به مطالعه بیشتر محسوس است.
زنان با صدمات نافذ و سقوط زمان دریافت خدمات طولانی تری نسبت به سایر صدمات داشتند. شاید بنظر رسیده است که وضعیت زنان در این نوع صدمات زیاد اورژانسی نیست. اگرچه در مواردی که زنان صدمه مشابهی با مردان داشتند همچنان دیرتر خدمات دریافت کرده بودند.
بنابراین جدای از اینکه ویژگی های زنان متفاوت با مردان است عوامل دیگری نیز که ناشناخته اند در این نتیجه دخیل هستند. ولی ما فقط می توانیم بگوییم تفاوت در زمان دریافت خدمات بین زن و مرد به تفاوت های فردی اجتماعی و بالینی این دو جنس ارتباط دارد.
ما نشان دادیم وقتی وسیله انتقال شخصی بوده زنان دیرتر از مردان که با آمبولانس رسیدند و خدمات دریافت کردند. حتی وقتی زنان مثل مردان با آمبولانس رسیدند نیز نسبت به مردان تاخیر در دریافت خدمات داشتند.
بنابراین وجود یک تفاوت جنسیتی تایید می شود ولی در تحلیل های بعدی مشخص شد خوشبختانه این تفاوت بیشتر به خصوصیات زنان مربوط می باشد نه وجود بی عدالتی و نابرابری بین زن و مرد.
نتیجه گیری
ما نتیجه گرفتیم که تفاوتی در دریافت خدمات اورژانس در مرد و زن وجود دارد و این تفاوت در کل به نفع مردان است اما دلیل آن وجود نابرابری و تبعیض در سیستم خدمات اورژانس نبوده بلکه به تفاوت های فردی- اجتماعی و بالینی که این دو جنس دارند مربوط است.
مطالب مرتبط
